چه قدر خروس نخواند؟ چه قدر خروس گوشه انبار میان کیسه های پر از کاه کز کند؟ چه قدر خروس سیاه کند لحظه های زرین را از احتمال کبود عبور یک روباه؟ چه قدر خروس خروس نباشد؟
کاش می شد لحظه ای پرواز کرد
حرفهای تازه را آغاز کرد
کاش می شد خالی از تشویش بود
برگ سبزی ، تحفه ی درویش بود
کاش تا دل می گرفت و می شکست
عشق می آمد، کنارش می نشست
کاش با هر دل دلی پیوند داشت
هر نگاهی یک سبد لبخند داشت
کاشکی لبخندها پایان نداشت
سفره ها تشویش آب و نان نداشت
کاش می شد ناز را دزدید و برد
بوسه را با غنچه هایش چید و برد
کاش دیواری میان ما نبود
بلکه می شد آن طرف تر را سرود
برچسب:
4 نظر:
مرحبا
خیلی زیباست ... .
جالب بود... خروس را فروختند برادر...
سلام یحیی جان ممنون. راستی تبرییییییییییییییک
ارسال یک نظر